Z wielką swoją konfuzją

W wyniku tego incydentu na dwie godziny przerwano obrady senatu, w czasie zaś tej przerwy wojewoda musiał „z wielką swoją konfuzją” wypłacić Kunickiej dwa tysiące złotych odszkodowania (wg: W. Łozińskiego 1969). Inna krewka szlachcianka, pani Rusinowska, stała na czele groźnej bandy opryszków napadających na podróżnych. W wyniku swej przestępczej działalności została, jak wspomina jeden z diariuszy sejmowych, powieszona „tak, jak ją złapano, z szablą i w ostrogach” (wg: M. Barańskiego 1975). Wiele kobiet polskich samodzielnie prowadziło wojny prywatne {jakie w XVII wieku magnateria kresowa zwykła była toczyć między sobą lub też na własną rękę prowadzić wojny z Tatarami). W tym zakresie szczególnie zasłynęły prowadząc niezwykle krwawą wojnę na ziemi przemyskiej w latach 1607— 1610 „dwie Anusie”, tj. Anna Opalińska i Anna Stadnicka. Wojewodzina trocka Zofia Tyszkiewiczo- wa, kobieta „nad podziw bystra, śmiała i energiczna”, wojny takie prowadziła przez 25 lat. Ona zwykła była kierować oblężeniem zamków, walcząc i broniąc się „prawem i lewem, trybunałem i arsenałem, dekretem i muszkietem” — jak pisze W. Łoziński (1969).