Świadome uczenie się

Uwaga jako właściwość psychologiczna obserwatora ma zasadnicze znaczenie w procesie modelowania, ponieważ stanowi, jak wiadomo, podstawę wszelkiego rodzaju świadomego uczenia się (a do takiego typu należy, jak już podkreślano, społeczne uczenie się). Na to więc, by proces modelowania mógł zaistnieć, uwaga musi być po pierwsze odpowiednio wykształcona, a po drugie skoncentrowana na zachowaniu się modela. Mając na uwadze pierwszy postulat nie można np. przedstawić dzieciom małym zbyt skomplikowanego zachowania się. Dziecko to bowiem nie dysponując odpowiednio wykształconą uwagą, nie obejmie całości tego typu zachowania, lecz tylko jego pewne elementy. W wyniku niedostatku rozwoju, myślenia abstrakcyjnego istnieje zaś niebezpieczeństwo, że dziecko może nie pojąć celowości pewnych elementów prezentowanego przez modela zachowania się. To samo dotyczy osób niedorozwiniętych umysłowo lub cierpiących na różnego Todzaju zaburzenia psychiczne, które wpływają na upośledzenie uwagi. Jeśli zaś idzie o postulat drugi, czyli o koncentrację uwagi, wchodzi tu w grę wiele tych czynników psychologicznych, które zwykle wpływają w życiu codziennym ,na proces pobudzania uwagi. Chodzi więc przede wszystkim o dwie sprawy, po pierwsze, o odpowiedni typ wyeksponowania w tzw. tle (czyli w tym przypadku o to, by dane zachowanie było jasno rzucającym się w oczy centralnym akcentem, a nie jednym tylko z elementów różnego rodzaju obserwowanych zdarzeń), po drugie zaś, o zespolenie typu zachowania z możliwościami dziecka i jego życiowymi problemami.