Środkowe pozycje skali

Najbardziej znaczącą prawidłowością dającą się zauważyć w powyższej tabeli jest to, że wyniki najwyższe przypadają na środkowe pozycje skali. Graficznie ujmując, byłaby to nieco skrzywiona (w prawo) krzywa Gausa. Inną prawidłowością widoczną w powyższej tabeli jest fakt, że bliskość ojca wobec dziecka wzrasta z wiekiem dziecka. Z innych badań nad bliskością ojca wobec dziecka, prowadzonych metodami eksperymentalnymi w plemieniu Kung San przez M. M. 51 West i M. J. Konnera (1976), wynika, że ojcowie wykazują większą skłonność do zbliżania się czy raczej do przebywania w pobliżu synów niż w pobliżu córek. Prawidłowość ta wzrasta również z wiekiem dziecka..
Na podkreślenie zasługuje to, że sama bliskość ojca w stosunku do dziecka nic oczywiście jeszcze nie mówi, niemniej jednak stanowi (czasami wprawdzie pośrednio) pewien wskaźnik intensywności spełniania przez ojca funkcji rodzicielskich. Liczne badania międzykulturowe wskazują, że do najważniejszych czynników, od których zależy zarówno nasilenie omawianej ostatnio cechy, tj. bliskości ojca wobec dziecka, jak i innych wymienionych uprzednio wskaźników „stylów ojcostwa”, należą dwa zasadnicze, tzn.: typ organizacji rodziny oraz sposób gromadzenia środków do życia. Omówieniu tych czynników poświęcone zostaną kolejne części niniejszego rozdziału.