Organizacja rodzinna

Autor ten później doskonalił: swą teorią studiami nad religią, twierdząc, że religia typu matriarchalnego zawsze poprzedza religie patrocentryczne, a wreszcie studiami nad formą organizacji rodzinnej. E. Fromm wciela idee J. J. Bachofena do swego systemu poglądów na istotę miłości macierzyńskiej rozbudowując niektóre aspekty z punktu widzenia stworzonej przez siebie psychoanalizy humanistycznej. Zasadnicza różnica pomiędzy miłością matki i miłością ojca wypływa, zdaniem E. Fromma, z bliższego związku matki z dzieckiem. Celnie to precyzuje autor mówiąc, że na istotę człowieczeństwa składa się głęboko tkwiąca chęć tworzenia czegoś nowego, czegoś, co pozwoli mu (tj. człowiekowi) przetrwać poza byt jednostkowy, chęć bycia „kimś, kto wykracza poza bierną rolę tego, kto został stworzony”. „Wiele dróg — mówi E. Fromm — prowadzi do radości tworzenia; najbardziej naturalną i najprostszą jest miłość matki do swojego tworu. Wykracza ona poza samą siebie w swym stosunku do dziecka, miłość do dziecka nadaje jej życiu znaczenie i ważność. Właśnie w fakcie, że mężczyzna nie może zaspokoić swojej potrzeby transcendencji dając życie dziecku, tkwi przyczyna, że dąży on do jej zaspokojenia tworząc różne dzieła rąk czy też myśli” .