Fundamentalna rola

Podobnie jak Z. Freud, T. Parsons uważa, że w procesie socjalizacji dziecka fundamentalną rolę odgrywa erotyzm. „Bez elementu przywiązania erotycznego — pisze Parsons — nieosiągalna jest motywacja na tyle silna, -by zapoczątkować procesy uczenia się związane z identyfikacją i późniejsze oparte na nim zdobywanie pewnych umiejętności. Co więcej,, istnieją dowody na to, że w ten sposób wytworzone potrzeby erotyczne nigdy nie ulegną wygaszeniu, lecz pozostaną stałą częścią struktury osobowości” (T. Parsons 1969, s. 139). Wykorzystanie erotyzmu w rozwoju postaw moralnych jest zabiegiem koniecznym, biorąc pod uwagę  siłę tego rodzaju motywacji oraz trudność ich kontrolowania. Jest to więc, jak pisze T. Parsons, pewien rodzaj „paktu z diabłem”. Odczucia erotyczne mogą służyć jako „siła napędowa” rozwoju postaw moralnych dziecka ze względu na specyficzną naturę tego typu doznań. Jedną bowiem z cech doznań erotycznych jest ich „rozproszenie” (diffuse) po całym ciele. W ten sposób każdy kontakt cielesny nabiera znaczenia kontaktu pobudzającego. Zadaniem pierwszych interakcji z dzieckiem (spełnianych głównie przez „ekspresyjnego przywódcę”, tzn. przez matkę) jest więc nauczenie go poczucia zależności od siebie, najpierw przez przyjemność (pleasure dependence), a następnie poprzez uczucie (love dependence).