Badania

„Ideologię rodzinną” lansowaną przez „Przyjaciółkę” badał jeszcze później Franciszek Adamski(1970). Badania te obejmowały lata 1965—1966. Z poczynionych przez tego autora spostrzeżeń wysnuć można wniosek, iż model rodziny Ukazywany przez „Przyjaciółkę” w dalszym ciągu postępuje w kierunku uwypuklenia ekspresyjnych funkcji rodziny. Najwięcej bowiem w tym okresie zwraca się uwagi na
6 — Ojciec a rozwój dziecka wzajemne zrozumienie i realizację głębokich marzeń i ważnych planów życiowych człowieka, dotyczących urzeczywistnienia potrzeby przynależności i współbrzmienia z innym człowiekiem. Jak wiadomo, podstawowym warunkiem spełnienia powyższych postulatów jest osiągnięcie odpowiedniej dojrzałości psychicznej. W związku z tym wiele miejsca w badanym przez F. Adamskiego okresie poświęca się sprawie różnych sposobów osiągania przez współmałżonków właściwego stopnia dojrzałości psychicznej. Sprawa najistotniejsza dla tematu obecnego rozdziału, czyli układ ról w rodzinie, rozpatrywana jest przez „Przyjaciółkę” w badanym przez F. Adamskiego okresie w dwóch niejako płaszczyznach: 1) wewnątrzrodzinnej i 2) pozarodzinnej. W płaszczyźnie wewnątrzrodzinnej lansowany jest partnerski typ małżeństwa bez zapewniania przewagi któremukolwiek ze współmałżonków, podział zaś obowiązków domowych przebiegać ma nie na podstawie tradycją wyznaczonych prac „kobiecych” i „męskich”, lecz na zasadzie bardziej racjonalnej, tj. które ze współmałżonków dysponuje wolnym czasem, zamiłowaniem do- określonych prac itp.